เจาะลึกตลาดโลก (Deep insight into the global market)

เมื่อวันที่&nbsp;22&nbsp;กรกฎาคมที่ผ่านมา กลุ่มอุตสาหกรรมในไต้หวันได้ก่อตั้ง "พันธมิตรอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;แห่งไต้หวัน" (Taiwan AI Robot Alliance)&nbsp;ขึ้นอย่างเป็นทางการ ถือเป็นก้าวสำคัญในการพัฒนาอุตสาหกรรม หุ่นยนต์&nbsp;AI&nbsp;ของไต้หวัน โดยมีเป้าหมายที่จะขับเคลื่อนมูลค่าการผลิตของอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;ของไต้หวันให้มีมูลค่า 1.1 ล้านล้านบาท ภายในปี&nbsp;2573 และกลายเป็นซิลิคอนวัลเลย์แห่งหุ่นยนต์&nbsp;AI&nbsp;ที่จะเข้ามาเป็นอุตสาหกรรมหลักอีกหนึ่งอุตสาหกรรมเคียงข้างอุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์อันแข็งแกร่งของไต้หวันพันธมิตรอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;แห่งไต้หวัน ก่อตั้งขึ้นด้วยความร่วมมือของ&nbsp;6&nbsp;สมาคมอุตสาหกรรมชั้นนำ ได้แก่ สมาคมระบบอัตโนมัติอัจฉริยะและหุ่นยนต์แห่งไต้หวัน สมาคมอุตสาหกรรมคลาวด์และ&nbsp;IoT&nbsp;แห่งไต้หวัน สมาคมคอมพิวเตอร์ไทเป สมาคมอุตสาหกรรมไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์แห่งไต้หวัน สมาคมเครื่องจักรกลแห่งไต้หวัน และสมาคมเครื่องมือเครื่องจักรและชิ้นส่วนแห่งไต้หวัน การรวมตัวครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงการตระหนักรู้อย่างลึกซึ้งว่า การพัฒนาหุ่นยนต์&nbsp;AI&nbsp;นั้นจำเป็นต้องอาศัยความร่วมมือแบบองค์รวม ครอบคลุมตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำของห่วงโซ่อุปทาน ตั้งแต่การผลิตชิ้นส่วนสำคัญ ฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ ไปจนถึงแพลตฟอร์มและการบูรณาการระบบ เพื่อสร้างระบบนิเวศของหุ่นยนต์&nbsp;AI&nbsp;ที่สมบูรณ์แบบและขับเคลื่อนการผลิตในไต้หวันให้สามารถแข่งขันได้ในระดับโลก ซึ่งกลุ่มพันธมิตรฯ ได้มีจุดมุ่งหมายหลักที่จะการขับเคลื่อนมูลค่าอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;ของไต้หวันให้เติบโตอย่างยั่งยืน ด้วยวิสัยทัศน์ 4 ประการ ที่เป็นความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และภาควิชาการ ได้แก่&nbsp;1)&nbsp;การบ่มเพาะบุคลากร: มุ่งเน้นการสร้างและพัฒนาผู้มีความสามารถในสาขา AI และหุ่นยนต์ ผ่านกลไกต่างๆ เช่น การแข่งขัน และการฝึกอบรม 2) ความเป็นอิสระของการผลิตภายในประเทศ: ลดการพึ่งพาเทคโนโลยีจากต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของชิ้นส่วนสำคัญและระบบหลัก เพื่อสร้างความมั่นคงและเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน 3) การนำไปใช้งานจริง: ส่งเสริมการประยุกต์ใช้หุ่นยนต์ AI ในภาคอุตสาหกรรมและบริการต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน&nbsp;8&nbsp;สาขาเป้าหมาย ได้แก่ การแพทย์,&nbsp;โลจิสติกส์,&nbsp;เกษตรกรรม,&nbsp;การผลิต,&nbsp;การดูแล,&nbsp;การบริการอาหาร,&nbsp;การกู้ภัย และการตรวจสอบ 4) มูลค่าการผลิตใหม่ที่เพิ่มสูงขึ้น: เพิ่มส่วนแบ่งตลาดและขยายฐานรายได้จากทั้งในไต้หวันและต่างประเทศ พันธมิตรฯ จะดำเนินงานผ่าน&nbsp;3&nbsp;แผนการหลัก ได้แก่ "การแข่งขันครั้งใหญ่", "การดำเนินงานครั้งใหญ่"&nbsp;และ "การจัดแสดงครั้งใหญ่"&nbsp;เพื่อนำเสนอศักยภาพและสร้างโอกาสทางธุรกิจ อันจะทำให้สามารถบรรลุเป้าหมายมูลค่าการผลิตรวมในอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;หุ่นยนต์ที่มากกว่า 1.1 ล้านล้านบาทในปี&nbsp;2573ทั้งนี้ รองประธานาธิบดีเซียวเหม่ยฉิน ได้ย้ำถึงความสำคัญของ&nbsp;AI&nbsp;และหุ่นยนต์ในฐานะ "กลไกขับเคลื่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งใหม่" ซึ่งจะเข้ามาช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานและแก้ไขปัญหาสำคัญทางสังคม โดยเฉพาะการเข้าสู่สังคมสูงอายุและการขาดแคลนแรงงาน โดยเน้นย้ำว่าการปฏิวัตินี้ไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อทดแทนแรงงานมนุษย์ แต่เพื่อส่งเสริม "การทำงานร่วมกันระหว่างมนุษย์กับเครื่องจักร" เพื่อสร้างมูลค่าที่สูงขึ้น ในขณะที่สมาคมระบบอัตโนมัติอัจฉริยะและหุ่นยนต์ ชี้ว่า หุ่นยนต์เป็น "กลไกสำคัญในการนำเทคโนโลยี AI&nbsp;ไปใช้งานจริง" เนื่องจากหุ่นยนต์มีระบบที่ซับซ้อนซึ่งรวมเอาเทคโนโลยีหลากหลายแขนงเข้าไว้ด้วยกัน ไต้หวันซึ่งมีรากฐานที่แข็งแกร่งในห่วงโซ่อุปทานทั้งด้านซอฟต์แวร์และฮาร์ดแวร์อยู่แล้ว จึงถือเป็นการเอื้อประโยชน์ต่อการยกระดับหุ่นยนต์ที่มีอยู่ให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้นไปอีกระดับหนึ่งที่มา: Economic Daily News, Yahoo! News (23 July 2025)ข้อเสนอแนะ/ความคิดเห็นของ สคต.การดำเนินการเชิงรุกของไต้หวันในการผลักดันอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;เป็นสัญญาณสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม จุดนี้อาจเป็นช่วงเวลาสำคัญที่ต้องวิเคราะห์และเตรียมพร้อม เพื่อคว้าโอกาสและรับมือกับความท้าทายที่กำลังจะมาถึง ทั้งในส่วนของการเรียนรู้จากโมเดลความร่วมมือแบบองค์รวม "พันธมิตรอุตสาหกรรมหุ่นยนต์ AI&nbsp;แห่งไต้หวัน" คือตัวอย่างที่ดีของ การรวมพลังระหว่างภาครัฐและเอกชน รวมถึงภาคการศึกษาและสมาคม ซึ่งผู้ประกอบการไทยควรศึกษาโมเดลนี้และพิจารณาการสร้างความร่วมมือที่คล้ายคลึงกันภายในประเทศ เพื่อเชื่อมโยงห่วงโซ่อุปทานและองค์ความรู้ด้านต่างๆ เข้าด้วยกัน การผนึกกำลังเช่นนี้จะช่วยให้ไทยมีศักยภาพในการแข่งขันที่สูงขึ้น และช่วยลดการพึ่งพาเทคโนโลยีจากต่างประเทศในระยะยาว อีกทั้งยังควรส่งเสริมให้สถาบันการศึกษาและศูนย์วิจัยของไทย สร้างเครือข่ายความร่วมมือกับสถาบันและบริษัทในไต้หวัน เพื่อร่วมกันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีหุ่นยนต์&nbsp;AI&nbsp;ใหม่ๆ เช่น การพัฒนาอัลกอริทึมสำหรับ&nbsp;AI&nbsp;ในบริบทการใช้งานเฉพาะของไทย หรือการออกแบบหุ่นยนต์สำหรับภาคเกษตรกรรมและบริการ ซึ่งเป็นจุดแข็งของไทยต่อไป เพื่อรองรับอนาคตที่กำลังจะเปลี่ยนไป

ไต้หวัน

o680273a.pdf

medium_250731.jpg

small_250731.jpg

thumbnail_250731.jpg

250731.jpg

สคต. ณ กรุงมะนิลา ส่วนที่ 2 (ไต้หวัน)

ไต้หวันกับการก้าวสู่ "ซิลิคอนวัลเลย์แห่งหุ่นยนต์ AI"

ในช่วงเวลากว่าทศวรรษที่ผ่านมา ไต้หวันได้ค่อยๆ ปรับทิศทางด้านเศรษฐกิจโดยพยายามลดการพึ่งพาตลาดจีน ทั้งในด้านการลงทุนและการส่งออกสินค้า โดยมีปัจจัยหลายประการที่ผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ ตั้งแต่ต้นทุนการดำเนินงานในจีนที่เพิ่มสูงขึ้น ความตึงเครียดทางการค้าและภูมิรัฐศาสตร์ระหว่างจีนกับสหรัฐฯ ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงภายในของเศรษฐกิจจีนเองข้อมูลจากมูลนิธิแลกเปลี่ยนช่องแคบไต้หวัน (Straits Exchange Foundation)&nbsp;ระบุว่า สัดส่วนของธุรกิจไต้หวันที่ลงทุนในจีนลดลงอย่างต่อเนื่อง จาก&nbsp;83.8%&nbsp;ของการลงทุนในต่างประเทศของไต้หวันในปี 2553 เหลือเพียง&nbsp;11.4%&nbsp;ในปี&nbsp;2566 และเหลือแค่&nbsp;2.7%&nbsp;ในไตรมาสแรกของปี 2567 เท่านั้น การลดลงของการลงทุนในจีนนั้น ส่วนหนึ่งมีสาเหตุมาจากนโยบายมุ่งใต้ใหม่ (New Southbound Policy)&nbsp;ซึ่งรัฐบาลไต้หวันส่งเสริมให้นักธุรกิจไปลงทุนในกลุ่มประเทศอาเซียนและเอเชียใต้ ทั้งนี้ การลงทุนของไต้หวันในภูมิภาคอื่นที่ไม่ใช่จีน ได้เพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี&nbsp;2555 ก่อนที่ไต้หวันจะมีนโยบายมุ่งใต้ใหม่ เนื่องจากธุรกิจไต้หวันหลายแห่งเริ่มตระหนักถึงผลกระทบของสภาพแวดล้อมด้านการลงทุนในจีนที่มีต่อผลกำไร โดยค่าใช้จ่ายในการลงทุนในจีนที่เพิ่มสูงขึ้น เป็นผลจากการพัฒนาเศรษฐกิจของจีนเอง ต้นทุนด้านแรงงาน สิ่งแวดล้อม และการปฏิบัติตามกฎระเบียบ เพิ่มสูงขึ้นมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบเมืองชายฝั่งตะวันออก ทำให้ข้อได้เปรียบในการลงทุนในพื้นที่เหล่านั้นลดลง อีกทั้งจีนยังได้ส่งเสริมอุตสาหกรรมการผลิตภายในประเทศของตนเอง โดยมีนโยบาย “Made in China”&nbsp;ด้วยเป้าหมายที่จะกลายเป็นมหาอำนาจด้านการผลิตภายใน 10&nbsp;ปี ซึ่งทำให้เกิดการแข่งขันกับธุรกิจในไต้หวันของเหล่านักธุรกิจไต้หวันที่ไปลงทุนในจีนด้วยเช่นกัน ส่งผลให้ธุรกิจไต้หวันเริ่มขยายการลงทุนไปยังประเทศอื่น ในปี 2025 ในปี&nbsp;2555 แม้ว่าสัดส่วนของการลงทุนในจีน จะยังคงเกิน&nbsp;50%&nbsp;ของการลงทุนในต่างประเทศทั้งหมด แต่การลงทุนในภูมิภาคอื่นก็เพิ่มขึ้นเป็น 40%&nbsp;ในปีเดียวกัน จากที่เคยมีสัดส่วนเพียง 22%&nbsp;ในปีก่อนหน้า เห็นได้ชัดว่า การลงทุนของไต้หวันทั่วโลกเพิ่มขึ้นถึง&nbsp;10%&nbsp;ภายในเวลาเพียงปีเดียว ซึ่งถือเป็นการขยายตัวอย่างมีนัยสำคัญ และเกิดขึ้นก่อนที่จะมีนโยบายมุ่งใต้ใหม่&nbsp;ในด้านการค้า&nbsp;จากข้อมูลของกระทรวงการคลังไต้หวันชี้ว่า สัดส่วนการส่งออกสินค้าของไต้หวันไปยังจีนและฮ่องกงในปี 2567&nbsp;มีสัดส่วนอยู่ที่&nbsp;31.7%&nbsp;ลดลง 12.2%&nbsp;จากระดับสูงสุดที่ 43.9%&nbsp;ในปี&nbsp;2563&nbsp;นอกจากความขัดแย้งทางการค้าที่ทวีความรุนแรงระหว่างจีนและสหรัฐฯ แล้ว กระทรวงการคลังยังชี้ว่า การลดลงนี้สะท้อนถึงสภาพเศรษฐกิจจีนที่อ่อนแอลง อันมีสาเหตุมาจากตลาดอสังหาริมทรัพย์ที่เปราะบางและอุปสงค์ภายในประเทศที่เข้าสู่ภาวะชะลอตัว และยังสัมพันธ์กับความพยายามของรัฐบาลจีนในการผลักดันนโยบาย “Made in China 2025”&nbsp;ที่ลดการพึ่งพาสินค้านำเข้า โดยส่งเสริมการผลิตสินค้าในประเทศ โดยกลุ่มสินค้าไต้หวันที่การส่งออกไปจีนในปี 2567 มีการหดตัวคือ กลุ่มปิโตรเคมี โลหะพื้นฐาน เครื่องจักรกล รวมถึงชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ เช่น แผงวงจรพิมพ์ (PCB)&nbsp;และ ไดโอด (diodes)&nbsp;ซึ่งได้รับผลกระทบจากภาวะอุปทานล้นตลาดในประเทศจีน อย่างไรก็ดี ในช่วงเวลาเดียวกัน การส่งออกสินค้ากลุ่ม วงจรรวมประสิทธิภาพสูง (high-end IC)&nbsp;และ การ์ดประมวลผลกราฟิก (GPU)&nbsp;ซึ่งใช้ในเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI)&nbsp;ยังคงมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น&nbsp;ในขณะที่การส่งออกไปจีนลดลง การส่งออกของไต้หวันไปยัง สหรัฐฯ และกลุ่มประเทศอาเซียนกลับมากขึ้น โดยการส่งออกของไต้หวันไปยังสหรัฐฯ เพิ่มขึ้น&nbsp;120%&nbsp;ในปี&nbsp;2567 ภายในระยะเวลา 4 ปี คิดเป็นมูลค่าถึง 111.4&nbsp;พันล้านเหรียญสหรัฐฯ การเติบโตดังกล่าวได้รับแรงขับเคลื่อนหลักจากกลุ่มผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ โดยเฉพาะ เซิร์ฟเวอร์และการ์ดจอ ซึ่งเพิ่มขึ้น 640%&nbsp;และ เซมิคอนดักเตอร์ ที่เพิ่มขึ้นถึง 360%&nbsp;ในช่วงเวลาเดียวกัน โดยการส่งออกไปยังสหรัฐฯ ในปี&nbsp;2567 คิดเป็น 23.4%&nbsp;ของการส่งออกทั้งหมดของไต้หวัน ซึ่งเป็นตัวเลขที่เพิ่มขึ้นจาก 14.6%&nbsp;ในปี&nbsp;2563 ส่วนการส่งออกไปยังกลุ่มประเทศอาเซียน คิดเป็น 18.5%&nbsp;ของการส่งออกทั้งหมดในปี 2567 เพิ่มขึ้น 3.1%&nbsp;จาก 15.4%&nbsp;ในปี&nbsp;2563 โดยส่วนใหญ่มาจากการเติบโตของการส่งออก คอมพิวเตอร์ สินค้าที่เกี่ยวข้อง และเซมิคอนดักเตอร์&nbsp;ภาพรวมเหล่านี้แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจในภาพใหญ่ของไต้หวัน โดยลดการพึ่งพาจีน และขยายตลาดสู่นานาชาติในลักษณะที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงและยืดหยุ่นให้กับเศรษฐกิจในระยะยาวที่มา: Economic Daily News, Taipei Times (14 July 2025)ข้อเสนอแนะ/ความคิดเห็นของ สคต.การพึ่งพาตลาดใดตลาดหนึ่งมากเกินไป ไม่ว่าจะเป็นการลงทุนหรือการส่งออก ย่อมมีความเสี่ยงสูง โดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับปัจจัยทางเศรษฐกิจ การเมือง และภูมิรัฐศาสตร์ที่เปลี่ยนแปลงไป การกระจายความเสี่ยงจึงเป็นสิ่งจำเป็น ธุรกิจของไทยเองอาจมีโอกาสที่จะได้รับผลกระทบจากนโยบาย Made in China 2025 ของจีนเช่นกัน การทบทวนและวางแผนกระจายความเสี่ยงไปยังตลาดอื่นๆ จึงเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากนี้ การลดการพึ่งพาจีน ทำให้ธุรกิจไต้หวันต้องหาฐานการผลิตใหม่ และมีการย้าย,ฐานการลงทุนไปยังประเทศไทยเป็นจำนวนมาก เช่น กลุ่ม PCB (แผงวงจรพิมพ์)&nbsp;ซึ่งเป็นโอกาสในการดึงดูดนักลงทุนไต้หวัน โดยเฉพาะในส่วนของอุตสาหกรรมต้นน้ำและปลายน้ำของกลุ่ม&nbsp;PCB&nbsp;ให้เข้ามาลงทุนในไทยมากขึ้น เพื่อให้เกิดเป็น Cluster Effect&nbsp;ที่จะส่งผลให้เกิดระบบนิเวศอุตสาหกรรมที่แข็งแกร่งต่อไป

o680269a.pdf

medium_250411a.jpg

small_250411a.jpg

thumbnail_250411a.jpg

250411a.jpg

ไต้หวันลดการพึ่งพาเศรษฐกิจจีน ขยายการค้าและการลงทุนสู่ตลาดใหม่

"Dhirasak Thienthanathanthon"